Hoofdstuk 4: Geheime bijeenkomst (1)

Die school begint op mijn zenuwen te werken...

Instemmend gemompel. Iedereen heeft een kap over het hoofd. Eén van hen heeft speciale tekens op de kap, die heeft daarnet ook gesproken. 

Achter de kap priemen groene ogen, en hier en daar gaat er een siddering over een ruggegraat. 

We moeten daar iets aan doen. 

Instemmend gemompel. 

Heb ik éénieders toestemming?

Gejuich.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Hoofdstuk 1 : eerste schooldag

Evy keek nog eens om en zag haar papa in de verte de hoek omgaan. Dit was de vierde school in zes jaar, de vorige drie keren was ze moeten weggaan omdat de andere kinderen haar een freak vonden. Deze keer ging ze het anders aanpakken. Haar papa weghouden bij de school, en zelfs low profile. Evy liep de speelplaats op. Ze had alle badges en stickers van haar schooltas gehaald, en had een onopvallende groene jas aan. De jas met alle extinction rebellion en bite back tags lag thuis, diep in de kast. Ze zag een jongen een papiertje weggooien, zomaar op de koer. In haar vorige scholen zou ze hem direct aangesproken hebben, maar ze hield zich in en wandelde door.  Hier en daar zag ze groepjes staan, maar ze hield zich afzijdig, de bel zou wel snel gaan, en dan was dit moeilijke moment ook weer voorbij. De directeur sprak haar aan: welkom, Evy, je zit in de klas van juf Veerle. Het was de enige klas waar nog plaats was, juf Veerle zal je ontvangen, ze staat daar. Met een klein hartje liep...
Read more

Hoofdstuk 6: Nonkel Peter

Ze had altijd al een liefde-haat-verhouding gehad met nonkel Peter. Zijzelf vond hem eigenlijk best wel super-interessant, maar er klopte iets niet. Het was alsof hij haar haatte. Haar papa, zijn broer, had haar verteld dat dat niet was, Peter heeft (ook) autisme, waardoor bepaalde dingen gewoon "anders" zijn. (Alsof zij dat niet wist...) En toch waren er dingen anders, haar autisme was anders dan het zijne. Ze vroeg zich soms zelfs af of zij wel autisme had, als ze naar hem keek. En op andere momenten ook omgekeerd. Soms leek hij haar gewoon een gestampte boer. Met zijn sportwagen op bio-fuel. Allemaal gewassen die plaats innamen van voedsel. Allemaal CO2 uitstoot. Zijn kleine huis was super geïsoleerd, maar met rotswol, niet met papiersnippers. Hij at nog zoveel soja, waarvan ze wist dat het op ex-amazone-woud groeide. Zijn smartphone was oud, maar evenzogoed zat hij op verre vreemde servers en hij luisterde alleen naar zijn eigen muziek. niet zijn eigen keuze, nee, alleen ...
Read more